این روزا همه چی مهم شده. موها قابه صورته. پیشونی بلند نشونه باهوشیه. ابرو قابه چشمه. رنگ سایه واسه اندازه چشم مهمه. صاف بودنه زیر چشم مهمه. پفه چشم مهمه. دماغ باریک و قلمی و کوچیک سرنوشته. گونه های برجسته عشقه. لبهای درشت مثل اب مایه ی حیاته. گردن ظریف مهمه. هیکل خوب و زیبا مثله اکسیژنه. رنگ و اندازه ی مانتو مهمه. کفش مثله قلبه. شلوار مثله راهه مرگه. هرچی تنگ تر بهتر. سفید یا برنز بسته به اب و هواست. رنگ چشم بستگی داره به رنگ شال. مدل ابرو بستگی داره به رنگ مو. رنگ مو بستگی داره به رنگ لاک ناخن. مدل مو بستگی داره به مدل میکاپ. رنگ میکاپ بستگی داره به رنگ گوشی. رنگ گوشی باید با رنگ کیف ست باشه. رنگ کیف با رنگ بند یا چسبه کفش باید هماهنگ باشه. بند یا چسبه کفش باید به انگشتر دست بخوره. انگشتر باید با دکمه ی مانتو ست شه. رنگ مانتو بستگی داره به رنگ رژ. پس کسی که اینارو نداره چیه؟ بی کلاس؟ بد تیپ؟ عقب مونده؟ یا عاقل؟
شایدم آدمی که چیزی واسش مهم نیست
کاشکی دلمون دیگه رنگ مد و این جور چیزا رو نبینه...
یه روز دلدادن مد بشه یه روز دل گرفتن.یه روز دل شکستن.
حق با تویه نوشته هات عالی خیلی دوست دارم
سلیقه قانون نیست !
زیبایی به فرد بستگی داره ، یه چیز کلی نیست
کسی مکه این ها را نداره خودشه
فقط همین
خود واقعی
بدون رنگ و لعاب و نقاب
اما بازم زیبا